Monday, February 28, 2011

LoVe StoRy)))ParT 1

                                                        OnE DaY( author`G.Sargsyan)
-Գոգ, ասա,,որ չես լացում…
-Չէ ,,Էմս….չեմ լացում….ցանկություն էլ չունեմ….քարի պես սառն եմ……
-Իսկ եթե լացես,,,կհանգստացնի°…..
Չէէէ ջանս….հանգիստ եմ….Գնամ քնեմ հա°…Ես լավ եմ…..մի մտածի….



Համակարգիչս անջատվեց….անջատվեց նաև լույսը….Լույսի հետ անջատեցի նաև ուղեղս….
…Եկա խոհանոց…,,,ծորակը բացեցի և մի մեծ բաժակով սառը ջուր խմեցի….Ես դեռ հանգիստ եմ….:Աշխատում եմ չմտածել կատարվածի մասին…,,,չտանջել ինձ ….չփորփրել….հարցեր չտալ….քանիոր ոչ մի հարցի պատասխան չունեի….միևնույնն է…ոչինչ չէր փոխվի…..                                            
Նույնիսկ տեսնելով սեղանի վրա դրված անգլերենիս բառարանը` որոշեցի դաս անել…

Դեռ հանգիստ եմ…..
Դասագիրք,,,տաք,,կանաչ տեյ,,,….երաժշտությունն էլ չի խանգարի…..
Միացրի ռադիոն,,,ևևև………………………Եվ բացվեց այն աշխարհը,,որ, փորձելով տապալել ինձ..ինքնէր փլուզվել…..արթնացավ այն ամենը,,ինչից ես այդքան վախենում էի,,,,:Սիրտս հիշեցրեցիր գոյության մասին,,,,:Հիշողությունս կրկին վազեց այն օրերի գիրկը և թաքնվեց այն օրերի ետևում,, երբ երջանիկ էր սիրտս…երբ հոգիս ցնծում էր…..
Բանականությունս կամաց-կամաց իր տեղը զիջեց սրտիս….Իսկ այդ պահին այն այնքան երջանիկ էր….

Բայց չէ որ կարղանում էի պայքարել սրտիս դեմ,,,պայքարել հիշողություններիս դեմ,,,սպանել զգացմունքներս,,,Խաբել ինքս ինձ….բայց ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅԱՆ  դեմ անզոր գտնվեցի….
Ախր ինչու միացրեցիիիր…..Այդ երգըըը…իմ երջանիկ օրերի այդ մեղեդիին…..Ես հանձնվում եմ…Տրվում եմ երաժշտությանը…Թող որ այն ինձ հետ վարվի ինչպես կցանկանա….Ես չեմ կարող…չեմուզում պայքարել……
Կարծում էի թե երաժշտությունը չի° խանգարի…. Կօգնի° երաժշտությունը  Երաժշտությունը կսպանի,,,կտապալի…….կկործանի…..երաժշտությունը…..ատում եմ……….


No comments:

Post a Comment